Twitter Facebook RSS Feed Email

Hennis-Plaaschaert, Asscher en Madlener. Hoe effectief (en eensgezind) een discussie te beëindigen.

Vorige week stelde Bernard Wientjes, voorzitter van de werkgeversorganisatie VNO-NCW, in een interview in NRC Handelsblad dat er te weinig toppolitici zijn in Nederland. Dit leidde tot irritatie bij meerdere politici. Nu zijn we gelukkig een week verder en zijn de gemoederen weer wat bebaard. Dus tijd voor een analyse.

Wat zei Wientjes nu letterlijk:
"Ik vind dat we weinig toppolitici hebben in Nederland. Een goede politicus hoort mensen mee te sleuren. Hoort een visie te hebben. Mensen bijvoorbeeld vertellen waarom Europa zo belangrijk is. Of waar we heen gaan met dit land, als contrast met de sombere stemming die groeit. We missen daardoor echt economische kansen. En de economie en het landsbelang liggen zo dicht bij elkaar."
Bij het radioprogramma Tros Kamerbreed reageerden drie politici op de uitlatingen van Wientjes: VVD-Tweede Kamerlid Jeanine Hennis-Plasschaert, de Amsterdamse wethouder Lodewijk Asscher van de PvdA en Europarlementariër Barry Madlener van de PVV. Maar tonen ze nu - met hun reacties - Wientjes het gelijk van Wientjes? Geen van de drie politici gaat in ieder geval inhoudelijk op de stelling van Wientjes in.

1. Lodewijk Asscher zegt in hetzelfde programma dat hij het "dieptriest'' vindt dat mensen die al zo lang rondlopen steeds iets anders zeggen. Wientjes is een ,,draaitol' op zichzelf.
Analyse
Een argumentum ad hominem: de persoonlijke aanval / stroman.
Asscher: "Om vanuit zijn positie achter je sigaar op deze manier hardwerkende politici - en dan bedoel ik van alle partijen een schop te geven, wat schiet je daar mee op?"
Analyse 
Hier lijkt Asscher te impliceren dat omdat het niet wenselijk is dat het standpunt verwoord wordt (wat schieten we er mee op),  het daarom niet waar is. Of stiekem toch wel? De lezersvraag is hoe deze drogreden heet (het begint met ad con...). Het wijzen op de sigaar is ondertussen een stroman.
2. Jeanine Hennis-Plasschaert (VVD) zegt in de uitzending dat ze zich mateloos stoort aan zulke uitlatingen. Ze vindt dat "mensen die zoiets roeptoeteren niet moeten blijven kwebbelen aan de zijlijn maar zelf de moed moeten hebben zich actief op te stellen.".
Analyse 
Een argumentum ad hominem: de jij-bak
3. Europarlementariër Barry Madlener van de PVV kwalificeert Wientjes als de ,,vleesgeworden arrogantie van de oude politiek.'' Wat hem betreft gaat de werkgeversvoorman snel met pensioen: "hij is een uitermate zwak vertegenwoordiger van het bedrijfsleven."
Analyse 
Ook een persoonlijke aanval.
Het is interessant dat wat Wientjes als argument gebruikt (het gedrag van politici schaadt de economie en het landsbelang) hem vervolgens verweten wordt. Tja, wie schaadt nu daadwerkelijk de economie? Het doet denken aan spelende kinderen: Jij-bent-stom, Nee-jij-bent-stom, Nee-jij-bent-stom, .... Mamaaaaaaa.... Welbeschouwd lijkt de discussie nu wel gesloten te zijn dus effectief was het optreden van de dames en heren politici wel.

Vraag twee: was de oproep van Wientjes eigenlijk ook geen persoonlijke aanval (ad hominem)? En waarom niet (hint)?

Wientjes ziet te weinig toppolitici, Tros Kamerbreed, 05-05-2012
'Gebrek kwaliteit en overschot narcisme onder politici', Elsevier, 05-05-2012
Politici reageren geprikkeld op kritiek werkgeversvoorman Wientjes, Elsevier, 05-05-2012